Het leukste aan dit boek
is de Middeleeuwse atmosfeer.
"Neen, er zijn momenteel geen nieuwe boeken over Bosch verschenen, maar rond de maand April komen er wel een reeks binnen" luidt het nieuws bij mijn lokale boekhandel, hier in Perpignan. Marketingsgewijze heeft dus de drukkerij- / uitgeverijwereld haar kaart slecht gespeeld. "Den Joen" is 500 jaar dood en ze hebben geen boek voorhanden om daar op tijd profijt mee te maken!
In Koksijde heb ik wél een nieuwe roman in de rekken gevonden. Het is prachtig geschreven, zit vol kleurrijke beschrijvingen met een weelde aan details die naar de Mideleeuwen alluderen en maakt gebruik van een slim procédé om het verhaal verder te ontwikkelen: bij elk nieuw hoofdstuk verandert de verteller en hij geeft telkens een zeer eigen visie op de gebeurtenissen. Soms beschrijven twee verschillende personen achtereenvolgens dezelfde episodes. Knap.
Er zijn wel veel anachronische toestanden. Zo komt J. Bosch in het verhaal in 1481 al terug uit Venetië, hoewel hij er pas echt in het begin van de zestiende eeuw naartoe getrokken zou zijn , als men de kunsthistorici moet geloven. Maar goed, de "licence littéraire" laat veel toe.
Wambuizen, poorters, het gilde, een pand aan de grote markt, de schout ... allemaal begrippen die het verhaal duidelijk een eigen kader verlenen maar ook de grenzen van mijn eigen kennis aanduiden! Hoe dikwijls heb ik dan ook niet de juiste betekenis van al die woorden moeten opzoeken?
Toch, Goessen, Kathelijne, Aleid, zij hebben mij
allemaal veel plezier verschaft.
Een goedhartig boek in mooi proza.
Write a comment